سرتیپ حسن رضا کلانتر

سرتیپ حسن رضا کلانتر فرمانده لشکر 84 لرستان در دوران جنگ تحمیلی

سرتیپ حسن رضا کلانتری فرزند عزیزاله بهرامی متولد 1316/1/29 است. دوران ابتدایی در مدرسه پانزده بهمن خرم آباد و دوران متوسطه سه سال اول را در دبیرستان پهلوی گذراند و در شهر اهواز دیپلم گرفت. قبل از دیپلم وارد مدرسه نظام در اهواز شد. همزمان در ۱۳۳۲ دیپلم رشته ریاضی را گرفت. در سال ۱۳۳۶ وارد دانشگاه افسری (نظام) مدرسه نظام شد.

در زمان تیمسار محرابی رئیس آجودانی (کارگزینی) لشکر خرم آباد میشوند. بعد از مدتی به تهران انتقال میابد و با درجه سروانی فرمانده هنگ تهران می شود. سپس با درجه سرگردی در امتحانات ورودی دانشگاه جنگ قبول می گردد. از اولین افسرهای راه یافته به این دانشگاه میباشند. اما متاسفانه یک نفر تهرانی با درجه سرهنگی به جای ایشان پذیرش می شود. اعتراضات سرهنگ حسن کلانتری به جایی راه نمی برد. مجبور می شود ملاقاتی حضوری با فرمانده نیروی زمینی ارتش وقت تیمسار اویسی بگیرد. پس از گفتگوهای بسیار تیمسار اویسی به وی میگوید که علت جایگزینی او به جای شما تهرانی بودن ایشان است. در جواب به تیمسار اویسی میگوید: جناب تیمسار نمی دانستم بچه خیابان قزوین بودن در ارتش امتیاز محسوب میشود. پس از این مجادله تیمسار اویسی پذیرش ایشان را صادر می کند. بعد از طی دوره دانشگاه جنگ موفق به اخذ مدرک دکترای استراتژیک از دانشگاه می گردد. به زادگاه خود منتقل گردیده و به سمت فرمانده گردان ۱۳۹ تیپ مستقل خرم آباد انتصاب گردید. قبل از انقلاب به تهران منتقل می گردد. بعد از پیروزی انقلاب به شهرستان خرم آباد برگشته و به سمت فرمانده پشتیبانی تیپ ۸۴ خرم آباد منصوب میگردد. در اواسط سال ۱۳۵۸ بازنشسته میشود. بعد از گذشت یک ماه بازنشستگی و شروع جنگ بنا به اقتضای زمان دعوت به کار میشود. برای دفاع از آب و خاک وطن اسلامی با رویی گشاده می پذیرد و تیپ متفرق شده ی لرستان که هر بخش از ارکان وی به شهرهای ایلام پل کرخه دزفول و لشکر ۲۸ تقسیم شده بود را جمع و جور می کند دو نفر از نخبگان و دلاوران ارتشی که لرستانی بودند به نام های سرهنگ اسکندر بیرانوند و سرهنگ‌ هرمز احمدی چگنی را به معاونت خود برمیگزیند و به لشکر لرستان سروسامانی می دهد.

در عملیات های ذیل شرکت داشت: 

_آزادسازی شهر دهلران بدون تلفات نام عملیات دهلیز 

_طراحی عملیات گسترده فتح المبین با همکاری تیمسار ظهیرنژاد و سرهنگ صیاد شیرازی

در اواخر ۱۳۶۱ بیماری باعث ضعیف شدن جسم وی شده مجبور به درخواست استعفا می گردد. این درخواست با مخالفت شدید سپهبد صیاد شیرازی مواجه میشود. صیاد شیرازی نیت داشتند ایشان را به فرماندهی لشکر غرب به کردستان اعزام دارند اما به علت بیماری و ضعف جسمی، ایشان قادر به ادامه خدمت نبود.در سال ۱۳۶۲ خود را بازنشسته می کند. در فروردین ۱۳۷۵ روح پرتابش در کالبد تنش نگنجید و دار فانی را وداع گفت. ثمره ی زندگی وی سه فرزند؛ دو دختر و یک پسر می باشد.

زینت بخش سنگ مزارش سه بیت از استاد حمید ایزدپناه شاعر و محقق توانمند لرستانی بدین شرح است.

اندرین خوابگاه و بستر آن/ پدر مهر پروری خفته است...

مسیر لشکر شکن به صحنه رزم/ مهرآئین دلاوری خفته است...

ای خاک در چشم روزگاران باد/ زان که اینجا کلانتری خفته است...

برگرفته از کتاب تاریخ معاصر چگنی ص ۱۷۸ و ۱۷۹

تنظیم:مظفر